ลวดเชื่อมซ่อมแซมแม่พิมพ์ 738 เป็นลวดเชื่อมที่นิยมใช้สำหรับการซ่อมแซมและบำรุงรักษาแม่พิมพ์พลาสติกและแม่พิมพ์ฉีดขึ้นรูปโลหะ โดยเฉพาะแม่พิมพ์ที่ต้องการความแข็งแรงสูง ทนทานต่อการสึกหรอ และมีความสามารถในการขัดเงาที่ดี

คุณสมบัติหลักของลวดเชื่อมซ่อมแซมแม่พิมพ์ 738:

ส่วนประกอบทางเคมี: โดยทั่วไปแล้ว ลวดเชื่อม 738 จะมีส่วนประกอบทางเคมีที่ใกล้เคียงกับเหล็กกล้าเครื่องมือประเภท P20 หรือ 3Cr2Mo ซึ่งเป็นเหล็กกล้าที่มีความแข็งแรงปานกลางถึงสูง มีความเหนียว และสามารถชุบแข็งได้
ความแข็ง: แนวเชื่อมที่ได้จะมีความแข็งอยู่ในช่วงประมาณ 48-52 HRC ซึ่งเป็นระดับความแข็งที่เหมาะสมสำหรับการใช้งานแม่พิมพ์พลาสติกและแม่พิมพ์ฉีดขึ้นรูปโลหะที่ไม่ต้องการความแข็งสูงมากนัก แต่เน้นความเหนียวและความสามารถในการขัดเงา
ทนทานต่อการสึกหรอ: มีความทนทานต่อการสึกหรอในระดับที่ดี เหมาะสำหรับการใช้งานกับวัสดุหลากหลายชนิด
ความสามารถในการขัดเงาที่ดี: แนวเชื่อมที่ได้สามารถขัดเงาได้ดี ทำให้เหมาะสำหรับส่วนประกอบของแม่พิมพ์ที่ต้องการผิวสำเร็จที่เรียบและเงางาม
ความสามารถในการเชื่อมที่ดี: โดยทั่วไปแล้ว ลวดเชื่อม 738 จะถูกออกแบบมาให้เชื่อมได้ง่าย และให้แนวเชื่อมที่มีคุณภาพดี
ลดความเสี่ยงการแตกร้าว: มีความเสี่ยงในการแตกร้าวน้อยกว่าลวดเชื่อมที่มีความแข็งสูงมาก

กระบวนการเชื่อมที่นิยมใช้กับลวดเชื่อม 738:

เชื่อมอาร์กอนทังสเตน (GTAW หรือ TIG): เป็นกระบวนการที่นิยมใช้มากที่สุดสำหรับการเชื่อมซ่อมแซมแม่พิมพ์ 738 เนื่องจากให้ความแม่นยำสูง ควบคุมความร้อนได้ดี และให้แนวเชื่อมที่สะอาด
เชื่อมโลหะแก๊สคลุม (GMAW หรือ MIG): สามารถใช้ได้ในบางกรณี โดยเฉพาะการซ่อมแซมบริเวณที่มีขนาดใหญ่กว่า แต่ต้องควบคุมความร้อนให้ดี

ข้อควรระวังในการเชื่อมซ่อมแซมแม่พิมพ์ 738:

การเตรียมชิ้นงาน: ทำความสะอาดบริเวณที่จะเชื่อมให้ปราศจากสิ่งสกปรก น้ำมัน และออกไซด์
การให้ความร้อนก่อนและหลังการเชื่อม (Preheating and Post-welding Heat Treatment): การให้ความร้อนก่อนและหลังการเชื่อมตามอุณหภูมิที่เหมาะสมจะช่วยลดความเค้นตกค้างและป้องกันการแตกร้าว โดยทั่วไปแล้ว อุณหภูมิจะไม่สูงเท่ากับการเชื่อมเหล็ก SKD11
การเลือกใช้ลวดเชื่อมที่เหมาะสม: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเป็นลวดเชื่อม 738 แท้ และมีขนาดที่เหมาะสมกับงาน
การควบคุมความร้อนในการเชื่อม: ควบคุมความร้อนที่ใส่เข้าไปในชิ้นงานให้เหมาะสม เพื่อหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างจุลภาคที่ไม่พึงประสงค์และการบิดเบี้ยวของชิ้นงาน