DIN 8555 : E 1-UM-250 คืออะไร?
- DIN 8555 เป็นมาตรฐานเยอรมันที่กำหนดข้อกำหนดสำหรับลวดเชื่อมที่ใช้ในการเชื่อมผิวแข็ง (hardfacing) ซึ่งเป็นกระบวนการเชื่อมที่เพิ่มชั้นของโลหะผสมที่มีความแข็งและทนต่อการสึกหรอบนพื้นผิวของชิ้นงาน เพื่อเพิ่มอายุการใช้งานและความทนทานต่อการสึกหรอ การกัดกร่อน หรือแรงกระแทก
- E 1-UM-250 เป็นการจำแนกประเภทของลวดเชื่อมตามมาตรฐาน DIN 8555 ซึ่งบ่งบอกถึงคุณสมบัติและองค์ประกอบทางเคมีของลวดเชื่อม
คุณสมบัติของลวดเชื่อม E 1-UM-250
- เป็นลวดเชื่อมชนิดฟลักซ์หุ้มหนา (Thick coated electrode)
- ให้ค่าความแข็งของโลหะเชื่อมอยู่ที่ประมาณ 250 HB (Brinell Hardness Number) ซึ่งถือว่ามีความแข็งปานกลาง
- สามารถตัดเฉือน (machinable) ได้ด้วยการกลึง
- เหมาะสำหรับงานเชื่อมผิวแข็ง (build-up, buffer, and hardfacing) บนชิ้นงานที่ต้องรับแรงกระแทกสูงและการสึกหรอจากการเสียดสีของโลหะกับโลหะ
- สามารถเชื่อมได้ทุกตำแหน่ง ยกเว้นแนวตั้งลง (vertical-down)
- โลหะเชื่อมมีความต้านทานต่อการแตกร้าวสูง และไม่มีรูพรุน
การใช้งานทั่วไปของลวดเชื่อม E 1-UM-250
- งานเชื่อมผิวแข็งบนชิ้นส่วนที่ต้องรับแรงกระแทกและการสึกหรอจากการเสียดสีของโลหะกับโลหะ เช่น
- ฟันของรถขุด
- ใบมีดของรถตัก
- ลูกกลิ้ง
- เครื่องมือตัด
- ชิ้นส่วนในอุตสาหกรรมเหมืองแร่และการก่อสร้าง
ข้อควรพิจารณาในการใช้งาน
- ควรใช้กระแสตรงชนิดขั้วบวก (DC+) ในการเชื่อม
- อาจจำเป็นต้องมีการอุ่นชิ้นงานก่อนเชื่อม (preheating) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชิ้นงานที่มีความหนามาก เพื่อลดความเสี่ยงของการแตกร้าว
สรุป
DIN 8555 : E 1-UM-250 เป็นลวดเชื่อมผิวแข็งที่เหมาะสำหรับงานที่ต้องการความแข็งปานกลางและสามารถตัดเฉือนได้ มีความต้านทานต่อการแตกร้าวสูง และสามารถเชื่อมได้ทุกตำแหน่ง ยกเว้นแนวตั้งลง